Na današnji dan pre 21 godinu, bez saglasnosti Saveta bezbednosti UN, vojna NATO alijansa počela je bombardovanje Srbije (tadašnje SRJ) tokom kojeg je ubijeno oko 2.500 ljudi među kojima i 79 dece, a ranjeno više od 10.000 ljudi.
Napadi su počeli na osnovu naređenja tadašnjeg generalnog sekretara NATO Havijera Solane, a jugoslovenska vlada iste noći proglasila je ratno stanje. U bombardovanju koje je bez prestanka trajalo 78 dana teško su oštećeni infrastruktura, privredni objekti, škole, zdravstvene ustanove, medijske kuće, spomenici kulture, crkve i manastiri.
Uništeno je 25.000 objekata, 470 kilometara puteva i 595 kilometara pruge, oštećeno 14 aerodroma, 19 bolnica, 20 domova zdravlja, 18 vrtića, 69 škola, 176 spomenika i 44 mosta, lansirano 1.300 krstarećih raketa i izručeno 37.000 kasetnih bombi. Procene štete koju je imala SRJ kreću se od 30 do 100 milijardi američkih dolara.
Povod za NATO agresiju bile su neosnovane optužbe da srpske snage bezbednosti vrše etničko čišćenje kosovskih Albanaca, a neposredan povod za bombardovanje bio je navodni makakr albanskih civila u Račku. Glavni patolog na tom slučaju, finski forenzičar Helena Ranta priznala je mnogo godina kasnije da je bila primorana da potpiše nalaz da je u tom kosmetskom selu počinjen masakr, na insistiranje tadašnjeg šefa Misije OEBS na Kosmetu Vilijema Vokera.
Prištinski istražni sudija Danica Marinković, koja je radila uviđaj u Račku, uspela je da u Hagu obori optužnicu protiv tadašnjih srpskih čelnika za ovaj navodni zločin zahvaljuju dokumentaciji koju je posedovala.
NATO bombardovanje Srbije, sarkastično od strane zemalja učesnica u agresiji nazvano “Milosrdni anđeo”, bilo je drugo vojno uplitanje NATO u dešavanja na Balkanu, koje je usledilo četiri godine nakon bombardovanja Republike Srpske u operaciji “Namerna sila” 1995. godine.
Bombardovanje u kojem je učestvovalo 19 članica NATO završeno je 10. juna 1999. godine, nakon što je u Kumanovu potpisan vojno-tehnički sporazum o povlačenju jugoslovenske vojske i policije sa Kosova i Metohije. Istog dana u Savetu bezbednosti je usvojena Rezolucija 1244 po kojoj SR Jugoslavija (Srbija) zadržava suverenitet nad Kosovom i Metohijom, ali ono postaje međunarodni protektorat pod upravom UNMIK-a i KFOR-a.
Posle toga je sa vojskom i policijom u centralnu Srbiju izbeglo više od 200.000 kosmetskih Srba i drugih nealbanaca. Skoro deset godina nakon bombardovanja, kosmetski Albanci su 17. februara 2008. u jednostrano proglasili nezavisnost Kosova i Metohije od Srbije, što Srbija nije priznala do danas. Ovu jednostrano proglašenu nezavisnost priznala je većina država koja je učestvovala u NATO agresiji na SRJ.
